Jestem jedną z tych osób, które zaczynały swoje podróże od autostopa i pokątnego spania przy drogach, u przypadkowo poznanych ludzi czy w hamaku pod palmą kokosową (człowiek uczy się całe życie, szczególnie jeżeli chodzi o to, gdzie rozwiesić hamak). W zeszłym roku zamieniłam backpackerski plecak na słodką małą walizeczkę na kółkach, ale to nie znaczy, że już w ogóle go nie używam. Jednym z moich ulubionych elementów tej transformacji było przybycie na końferencję prosto z buszu... Na co dzień zajmuję się realizacją projektów rozwojowych oraz próbą opanowania tańca na szarfach. Hobbistycznie składam zdania z kilku języków. Mam wagabundzkie zapędy, stąd też w mojej podróżniczej historii znalazło się kilka krajów, takich jak: Indonezja, Kambodża, Hiszpania czy Grecja, w których zasiedziałam się na dłużej. Co lubię? Lubię swoje życie. Lubię też ludzi i ich historie, lubię wspólnie tworzyć historie, a czasem zamieniać interakcje na różnego rodzaju medytacje. Jak wielu z nas, nie wyobrażam sobie swojej egzystencji bez muzyki w tle, a ta zmienia się u mnie wraz z pogodą. Oprócz całej masy wspaniałych momentów oraz tych jeszcze do poznania, jedne ze stanów najidealniejszych to te w pociągu z Kunderą, podczas wędrówek na zaśnieżone góry oraz gubiąc się w małych uliczkach miast z aparatem & kawą.